ما باید آینده ای با محوریت انسان بسازیم زیرا تنها مقررات کافی نیست
مقررات در حال ظهور حریم خصوصی داده ها ، مانند مقررات عمومی حفاظت از داده ها (GDPR) در اروپا و قانون حریم خصوصی مصرف کنندگان در کالیفرنیا (CCPA) در ایالات متحده ، بحث جهانی را در این زمینه برانگیخته است:
چه کسی داده های ما را در اختیار دارد و دقیقاً با آن چه کار می کند؟
مقررات مربوط به حفظ حریم خصوصی داده ها مانند GDPR و CCPA ، شرکت ها را ملزم می کند ، بنا به درخواست کاربران ، اطلاعات قابل شناسایی شخصی (PII) را که جمع آوری می کنند ، دلیل جمع آوری آنها و نحوه استفاده نهایی از آنها را افشا کنند. کاربران ممکن است “حق فراموش شدن” خود را به کار گیرند و درخواست کنند هر PII ذخیره شده توسط شرکت ها حذف شود.
از زمان راه اندازی در ماه مه 2018 ،
GDPR
114 میلیون یورو
(126 میلیون دلار) جریمه ایجاد کرده است ، از جمله جریمه 50 میلیون یورویی گوگل در سال 2019 برای جمع آوری داده های کاربر بدون رضایت. این پیشرفت چشمگیری است ، ارائه شفافیت مورد نیاز برای کاربران و خواستار پاسخگویی از شرکت ها.
اما بگذارید یک نکته را روشن کنیم: GDPR و CCPA ممکن است وضعیت موجود را بهبود ببخشند اما حریم خصوصی ما را تضمین نمی کنند. در عمل ، این آیین نامه ها چیزی جز چارچوب های عملیاتی نیستند که به ما امکان می دهد از شرکت ها سوال کنیم ، شکایت کنیم و خسارت مالی بگیریم.
حتی استفاده از “حق فراموش شدن” شما یک فرایند خسته کننده است - امروز ، یک آمریکایی متوسط از 50 برنامه و وب سایت استفاده می کند ، به این معنی که برای پاک کردن تخته سنگ نیاز به 50 درخواست فردی به هر شرکت دارد.
پیگیری حق حریم شخصی از طریق اقدامات حقوقی فقط برای کسانی مناسب است که دارای وقت اضافی ، مالی و صبر هستند - نه اکثریت قریب به اتفاق ما. آیا شرکتها نباید بطور پیشگیرانه نحوه استفاده از دادههای ما را فاش کنند به جای اینکه ما یکی یکی آنها را تعقیب کنیم؟ بهتر است ، آیا ما نباید از قبل به طور کامل مالک داده های خود باشیم؟
تکرارهای بعدی GDPR و CCPA ممکن است این مشکل را از بین ببرد. با این حال ، برای ادعای حق اساسی خود در حفظ حریم خصوصی ، نمی توانیم به سرعت بطی مقررات اعتماد کنیم. وقت تلف کردن وجود ندارد - برای رسیدن به چشم انداز خود برای آینده انسان محور و خصوصی ، باید به فناوری اعتماد کنیم.
طراحی کردن برای یک آینده خصوصی
اکوسیستم های جدید متشکل از “چیزهای” فیزیکی و مجازی به زودی در همه جا فراگیر می شوند و همه چیز را به همه در سراسر جهان متصل می کنند. این دهه آینده دریچه مهمی از فرصت برای شکل گیری آینده ما برای باز ، دموکراتیک و رعایت حریم خصوصی است.
یکی بدون سیستم های بیش از حد متمرکز ، سانسور از طرف دولت ها یا شرکت های بزرگ سو ab استفاده از داده های ما. ما فقط باید یک قدم به عقب برگردیم.
امروزه ما اساساً از همان شبکه های اطلاعاتی استفاده می کنیم که در دهه 1980 ظهور کرده اند و این شبکه ها برای دسترسی آزاد ، داده های عمومی و اشتراک جهانی به جای حفظ حریم خصوصی طراحی شده اند.
زیرساخت های فعلی ما به سادگی برای پاسخگویی به چالش های حفظ حریم خصوصی امروز و چالش های بزرگتر فردا طراحی نشده است.
برای دستیابی به آینده ای که می خواهیم ، باید اساساً زیرساخت ها ، دستگاه ها و برنامه های خود را با حفظ حریم خصوصی به عنوان اولویت اصلی ، دوباره طراحی کنیم.
تفکر طراحی یک مفهوم کاملاً آموزش دیده است ، که بر طراحی راه حل محور کل نگر ، یکپارچه و آینده نگر تأکید دارد. حریم خصوصی نیز باید با استفاده از این مفهوم ایجاد شود.حریم خصوصی نیز باید با استفاده از این مفهوم ایجاد شود.خوشبختانه ،کار طراحی نقشه های محرمانه محوری به خوبی در حال انجام است. دکتر آن کاووکیان ، کمیسیونر حریم خصوصی سابق انتاریو و دیگران تفکر طراحی متفاوتی را ایجاد کرده اند به نام “حریم خصوصی توسط طراحی” ، که طرفداران خصوصی بودن محصولات فن آوری جدید است.
با اولویت بندی حریم خصوصی به عنوان یک “ضروری” از مرحله طراحی اولیه ، می توانیم برای محافظت از حریم خصوصی خود ، اعتماد خود را به مقررات کاهش دهیم. در عوض ، حریم خصوصی در سطح فناوری تضمین می شود.
این ممکن است شبیه داستان علمی تخیلی باشد ، اما اینطور نیست. فناوری های جدید با اعتماد داخلی ، مانند بلاکچین و سخت افزار امن ، نقاط عطف مهمی را پشت سر گذاشته اند و نشان می دهند برای دنیای واقعی آماده هستند. با استفاده از ابزارهای قابل اعتماد در چارچوب “حریم خصوصی توسط طراحی” ، ما می توانیم راه حل های ابتکاری با تجربه کاربر استثنایی ، اعتماد به پایان و حریم خصوصی واقعی را توسعه دهیم.
انقلاب “خود سوابق های خود”
محققان حفظ حریم خصوصی در دانشگاه برکلی در یک مطالعه اخیر نتیجه گرفتند که علاقه شخص به حریم خصوصی ارتباط مستقیمی با درک آنها از نحوه کسب و استفاده شرکت ها از سوابق خود دارد - به زبان ساده ، دانش قدرت است. دانش اساسی دیگری که مردم مدرن باید درک کنند ، مالکیت سوابق است که پیش نیاز دستیابی به حریم خصوصی است.
معنای داشتن اطلاعات شما چیست؟ امروز ، هنگامی که نسل جدید به عنوان بخشی از اقتصاد مشترک جهانی به دنبال دستیابی به مالکیت است ، داشتن دارایی های فیزیکی جذابیت خود را از دست می دهد. اما داده های شخصی ما ، به عنوان یک دارایی دیجیتال ، باید متفاوت از دارایی های فیزیکی دیده شود.
دلیل اینکه امروزه غول های فناوری می توانند به عنوان دیکتاتوری داده کار کنند ، جایی که شهروندان باید اجازه حذف ، به روزرسانی یا انجام هر کاری با داده های خود را بگیرند ، این است که آنها از زمان ایجاد همه داده های ما را در اختیار دارند. تغییر کنترل از شرکت های بزرگ به کاربران و دستیابی به آینده انسان محور همه با مالکیت داده شروع می شود.
فعال کردن کاربران برای داشتن اطلاعات خود به معنای این نیست که خدماتی که امروز از آنها بهره مند می شویم دیگر متوقف نخواهند شد - این فقط به این معنی است که کاربران این حق را دارند که داده های خود را کاملاً خصوصی نگه دارند ، آن را با سایر کاربران به اشتراک بگذارند یا اجازه استفاده از آن را برای شرکت ها بدهند.
مالکیت داده ها نه تنها کنترل را به سمت کاربران سوق می دهد ، بلکه درها را به سمت مدل های جدید کاربر محور کاربر نیز باز می کند. داده های کاربر خصوصی ما مواد اولیه ای است که فعالیت های نظارتی و سود Big Tech را تأمین می کند ، اما ما ، سازندگان این مواد اولیه ، هیچ یک از مزایا را نداریم. لازم نیست اینگونه باشد.
اگر ما صاحب داده های خود هستیم ، Big Tech و تبلیغ دهندگان برای به دست آوردن مواد اولیه مورد نیاز برای تأمین انرژی تجارت خود ، باید از ما اطلاعات بخواهند.ما برای استفاده از مجوز داده های خود به شرکت ها تحت شرایط استفاده شخصی خود مانند مدت زمان ، هدف و قیمت ، از قدرت و انتخابی برخوردار خواهیم بود.
ما سرانجام در محصولات داده ای که به ساخت آنها کمک می کنیم سهامدار خواهیم شد - اما در ابتدا ، باید مالک داده های خود باشیم.
برای تصویب تغییرات واقعی ، ساختن و استفاده از کالاهایی که “حریم خصوصی توسط طراحی” و اصول مالکیت داده را اعمال می کنند ، به عهده همه ما است. تهدیدهای جدیدی علیه حریم خصوصی دستگاه های هوشمند ما بی شک پدیدار خواهد شد و برای محافظت از خانه های خود باید بر این اساس حرکت کنیم.
درست مثل اینکه ما قبل از وارد کردن غذاهای جدید به بدن ، حقایق مربوط به تغذیه را می خوانیم ، قبل از قرار دادن وسایل هوشمند جدید در خانه ها ، باید خطرات مربوط به حریم خصوصی را نیز درک کنیم.با جایگزینی محصولی که داده های ما را به Big Tech منتقل می کند با محصولی که در خدمت ما مردم است ، به آینده انسان مدارانه ای که شایسته آن هستیم ، خواهیم رسید.
IoTex
به عنوان یک پلت فرم منبع باز در سال 2017 تاسیس شد ،
IoTeX
در حال ایجاد اینترنت اشیا
قابل اعتماد است ، یک اکوسیستم باز که در آن همه “چیزها” - انسان ها ، ماشین آلات ، مشاغل و DApps - می توانند با اعتماد و حریم خصوصی ارتباط برقرار کنند.
IoTeX
با پشتیبانی تیمی جهانی متشکل از 30 دانشمند و مهندس برتر تحقیقاتی ، بلاکچین ، سخت افزار امن و محاسبات محرمانه را برای فعال کردن دستگاه ها ، شبکه ها و اقتصاد نسل بعدی اینترنت اشیا بعدی ترکیب می کند. IoTeX با “اتصال دنیای فیزیکی ، بلوک به بلوک” اقتصاد غیر متمرکز آینده را تقویت می کند.